Poidełko spółki GIWK - za 10 takich urządzeń i jednej kurtyny zapłacono 244 tys. zł. (FOTO: GIWK/Facebook)

UJAWNIAMY. Z kim współpracowała spółka GIWK w ostatnich miesiącach?

Tym razem udostępniamy rejestr umów cywilnoprawnych zawartych przez miejską spółkę Gdańska Infrastruktura Wodociągowo-Kanalizacyjna. Sprawdzamy z kim współpracowała spółka GIWK.

Warto zaznaczyć, że obok licznych umów na obsługę i serwis urządzeń technicznych pojawiają się inne ciekawe przedsięwzięcia. Przykłady? Wykonanie gry „Skąd się bierze woda w kranie” w wersji na przeglądarki internetowe, której koszt wynosi ponad 70 tys. zł. Prowadzenie kont firmowych GIWK w mediach społecznościowych za kwotę 55 tys. zł. Zaznaczmy, że GIWK ma rzeczniczka prasowego, który zajmuje się komunikacja społeczną w spółce.

Z treści dokumentu dowiadujemy się też, że miejskie krany z woda w liczbie 10 i jeden zamgławiacz wraz z montażem to koszt ok. 244 tys. zł.

Zobacz też: Dokumenty Stowarzyszenia „Tak! Dla Polski” w Urzędzie Miejskim w gdańsku

Czy jest spółka GIWK?

Gdańska Infrastruktura Wodociągowo-Kanalizacyjna spółka (GIWK sp. z o.o.) to firma zarządzająca infrastrukturą wodociągową i kanalizacyjną w Gdańsku, a także w niektórych okolicznych miejscowościach. Spółka została założona w 1992 roku i odpowiada za dostarczanie wody pitnej oraz zbieranie i oczyszczanie ścieków. GIWK zarządza siecią rurociągów, stacji uzdatniania wody oraz oczyszczalni ścieków. W swojej działalności firma stawia na rozwój technologiczny, wdrażając innowacyjne rozwiązania mające na celu poprawę jakości świadczonych usług oraz ochronę środowiska naturalnego.

Zestawienie z rejestru umów cywilno-prawnych za okres od początku 2022 r.

Spółka GIWK – historia

System cieków wodnych w Gdańsku bazujący na naturalnych różnicach poziomów rzek i terenów miejskich został uregulowany już w XIV wieku przez KrzyżakówDo połowy XIX wieku ścieki z budynków mieszkalnych odprowadzane były wprost do cieków wodnych znajdujących się wewnątrz miasta. Płynęły one do studni miejskich ulicznymi, drewnianymi korytami, które przykrywano jedynie drewnianymi deskami (tzw. dylami). Konsekwencją takiego rozwiązania był pogarszający się stan sanitarny miasta i powtarzające się epidemie dziesiątkujące mieszkańców.

W 1863 r. nadburmistrz Gdańska Leopold von Winter skutecznie rozwiązał problem doprowadzenia do miasta zdrowej wody pitnej i budowy sieci kanalizacyjnej z oczyszczalnią ścieków. Na jego zlecenie wybitny niemiecki architekt Eduard Friedrich Wiebe zaprojektował nowoczesny miejski system kanalizacyjny i przedstawił projekt urządzeń wodno-kanalizacyjnych dla Głównego Miasta, Starego Przedmieścia, Starego Miasta, Dolnego Miasta z Długimi Ogrodami oraz częściowo Zaroślaka, Biskupiej Górki, Nowych Ogrodów i Góry Gradowej. W 1869 r. powstało pierwsze nowoczesne ujęcie wody w Pręgowie, skąd rurociągiem o długości ok. 14 km doprowadzano wodę do retencyjnego zbiornika wody na Oruni, a następnie poprzez główną sieć miejską do przyłączonych do niej domów.

Według założeń E. F. Wiebego w latach 1869–1871 wybudowano również pierwszą na kontynencie europejskim kanalizację z oczyszczalnią ścieków, czyli Sączki – poletka irygacyjne Stogi. Ścieki miejskie doprowadzane były do poletek irygacyjnych systemem rur pod Motławą przez przepompownię Ołowianka i przepust pod Wisłą. Po wstępnym oczyszczeniu w betonowych osadnikach, ścieki rozprowadzane były systemem kanałów na rozległe poletka, gdzie następowała ich filtracja poprzez pokłady piasku. Oczyszczone ścieki kierowano do Wisły w rejonie twierdzy Wisłoujście.

Giwk/mn